زبان زنده‌ای داره، جوری که میشه صحنه‌‌ها رو ببینی. بو، رنگ و حرکت تو نوشته وجود داره. فقط بعضی وقتا تصاویر پشت سر هم اومدنو و فرصت تنفس نمی‌دن.لحن خاصی داره، آدم حس می‌کنه داره با خودت گپ می‌زنه نویسنده، اما گاهی اون‌قدر خودمونیه که موقعیت داستانی از رسمی بودن در میاد.ریتمش قویه. جمله‌ها کوتاه و کوبنده است. فقط یه جاهایی کند پیش میره روایت.کار نویسنده تو شخصیت‌پردازی درسته. خوب بلد‌ه با یه رفتار یا دیالوگ ساده، عمق یه آدمو نشون بده. فقط انگار یه جاهایی زاویه دید عوض میشه یا من اشتباه فهمیدم.دیالوگ‌ها زنده‌ن، آدم حس می‌کنه وسط حرف دو نفر نشسته، اما گاهی طولانی میشه یا زیادی توضیحی میشه. اگه کمی فشرده‌تر و طبیعی‌تر باشن، حس گفت‌وگو واقعی‌تر درمیاد.برای نویسنده محترم آرزوی موفقیت دارم.