داستان تصویری و زیبایی‌ست با زاویه دید تو راوی. نثر شیوا، روان و شاعرانه‌ای دارد. منتها تکرار فعل «بود» آزاردهنده است.جای گفته و نگفته می‌شد دوپاره‌ی گفته ـ نگفته آورد. کلمه‌ی «آخ» شاید متناسب این زبان این متن نباشد. مثلا «آه» به جایش بیاید.دستان در داستان نمی‌آید. دست‌هایش یا دست‌هاش درست است. چشمانش هم.زبان و نثر زیباست، اما شخصیت‌ها زیاد و کمی گیج‌کننده هستند و تمرکز مخاطب را می‌گیرند. فکر می‌کنم پافشاری روی نثر باعث کم‌کاری در محتوا شده است.با آرزوی توفیق برای نویسنده عزیز🙏🌷