بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
مدارا در خانواده در سیرة نبوی
منبع: ویکی فقه
- مدارا در لغت و اصطلاح
مدارا در لغت به معنی ملاطفت و نرمی و پنهان کردن کینه و عداوت در مقابل رقیب است؛1و2 اما در اصطلاح به معنی بذل دنیا به خاطر مصلحت دنیا و یا مصلحت دین و یا هر دوی این‌هاست.3 اما معنای عرفی آن عبارت است از این‌که در مقابل بدی‌ها و ناملایمات دیگران از خود ملایمت و ملاطفت و گذشت نشان دهیم.
- مدارا در خانواده در گفتار نبوی
کانون خانواده از نهادهای مهم اجتماعی است که اساس و سنگ بنای جامعه را تشکیل می‌دهد، تسلام اهمیت زیادی به جایگاه خانواده در جامعه قائل شده و سفارش‌های فراوانی بر تحکیم و تشیید مبانی آن از جانب معصومین (علیهم‌السلام) صورت گرفته است. همان‌گونه که اعمال پیامبر(صلی‌الله علیه و آله و سلم) در تمام ابعاد زندگی الگوی مسلمانان است، شیوة رفتارش در خانه نیز برای پیروانش اسوه است.
- الف. عوامل تحکیم خانواده
از عوامل مهم تحکیم پایه‌های خانواده و تداوم زندگی، عشق، محبت و گذشت از لغزش‌های اعضای خانواده و مدارا با آنان است. از سیرة پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به خوبی برمی‌آید که زندگی با صبر، عفو و گذشت از خطاهای یکدیگر پایدار می‌ماند، آن حضرت همان‌گونه که در برخورد با دشمنان و معاندان با رفق و مدارا رفتار می‌کرد، در خانه و خانواده به آن اهمیت بیشتری می‌داد در این نوشته مدارای پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در خانواده در دو بخش قولی و عملی مورد بررسی قرار می‌گیرد.
ب. عشق به همسر و نماز در کنار هم
از منظر قرآن و روایات، خانواده بر پایة محبت و مودت استوار است. پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) محبت و عشق به همسر را در کنار عشق به نماز قرارداده، می‌فرماید: «حُبِّبَ إِلَيَّ مِنَ اَلدُّنْيَا اَلنِّسَاءُ وَ اَلطِّيبُ وَ قُرَّةُ عَيْنِي فِي اَلصَّلاَةِ؛4 از دنیا سه چیز محبوب من است، عطر و زن و اما آرامش و شادابی چشمان من در نماز است»، این زیباترین جمله در مورد همسر است.
- ج. توصیه به مدارا و صبر
مواجهه با مشکلات و سختی‌ها و کمبودهای مادی و معنوی ممکن است باعث ناراحتی‌هایی در زندگی شود و یا اشتباهات و خطاهایی از یکی از زن و شوهر سر بزند، اگر زندگی بر پایة محبت استوار باشد و پشتوانه‌ای محکم، چون گذشت داشته باشد، تحمل مشکلات آسان و چشم پوشی و اغماض از خطاها و اشتباهات، سهل خواهد بود، در این میان گذشت و مدارا از جانب مردها به دلیل اقتدار بیشتر، زیبنده‌تر خواهد بود، به همین جهت پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در مورد مدارا در خانواده بیشتر مردان را مورد خطاب قرار داده و سفارش به مدارا نموده و بر تحمل و صبر بر بداخلاقی‌ها و حرف‌های ناراحت کنندة همسر وعدة ثواب و پاداش داده است. از جمله آن حضرت فرمودند: «خَیرُکُمْ خَیرُکُمْ لاَهْلِهِ وَاَنَا خَیرُکُمْ لاَهْلِی؛5 بهترین فرد شما کسی است که برای خانوده‌اش بهترین باشد، و من بهترین شما نسبت به خانوادة خودم هستم». یعنی هرکس که رفتار بهتر با خانوادة خود داشته باشد، بهترین افراد امت به حساب می‌آید و خود حضرت در این راه پیش قدم بود و بهترین برخورد و تعامل را با خانوادة خود داشته است.
د. مدارا از جمله حقوق زن و مرد
همچنین دربارة حقوق زن و مرد بر یکدیگر می‌فرماید: «... فَلَكُمْ عَلَيْهِنَّ حَقٌّ وَ لَهُنَّ عَلَيْكُمْ حَقٌّ، وَ مِنْ حَقِّكُمْ عَلَيْهِنَّ أَنْ لاَ يوطئوا فُرُشَكُمْ وَ لاَ يَعْصِينَكُمْ فِي مَعْرُوفٍ فَإِذَا فَعَلْنَ ذَلِكَ فَلَهُنَّ رِزْقُهُنَّ وَ كِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَ لاَ تَضْرِبُوهُنَّ؛6 شما مردان بر زنان حقی دارید و آنان نیز بر شما حقی دارند، از جمله حقوق شما بر آنان اینست که رابطة نامشروع با بیگانه برقرار نکنند و در موارد لزوم، از شما سرپیچی نکنند، پس آن‌گاه که این حقوق را ادا کردند، حق خرجی و لباس در حد متعارف و معمول را دارا هستند و نیز از جمله حقوق این‌که (اگر اشتباه کردند، از اشتباه‌شان بگذرید) آنان را نزنید». در جایی دیگر حضرت، مردان و زنان را در مقابل بداخلاقی همسران توصیه به صبر نموده می‌فرماید: «مَنْ صَبَرَ عَلَى سُوءِ خُلُقِ اِمْرَأَتِهِ أَعْطَاهُ اَللَّهُ مِنَ اَلْأَجْرِ مَا أَعْطَى أَيُّوبَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَلَى بَلاَئِهِ وَ مَنْ صَبَرَتْ عَلَى سُوءِ خُلُقِ زَوْجِهَا أَعْطَاهَا اَللَّهُ مِثْلَ ثَوَابِ آسِيَةَ بِنْتِ مُزَاحِمٍ؛7 مردی که در مقابل بد اخلاقی زنش صبر نماید خداوند اجر و پاداش حضرت ایوب(علیه‌السلام) را به او عطا خواهد کرد، همچنین زنی که بد اخلاقی شوهر را تحمل نماید، خداوند ثواب و اجر آسیه را به او خواهد داد.»
- ه. نعمت آرامش با مدارا
به خاطر مشکلات و نابسامانی‌هایی که ممکن است در زندگی پیش بیاید، باید صبر پیشه کرد، اگر کسی در مقابل ناملایمات و مشکلات و بد اخلاقی‌ها صبر و بردباری از خود نشان ندهد و بداخلاقی و بدی را با بدی جواب دهد، پیوند عاطفی و رابطة محبت‌آمیز زناشویی آسیب دیده و دامنة اختلافات وسعت یافته و بالتبع بر مشکلات افزوده خواهد شد، به همین جهت صبر و تحمل در مقابل بدی‌های همسر(چه فعلی باشد و چه زبانی) مستحب است، باید توجه داشت که انس و آرامش خانوادگی نعمت است و با کوچک‌ترین برخورد نامناسب و سخت‌گیری‌های بی‌جا و بی‌مورد نباید آرامش خانواده را به هم زد، بلکه بهترین کار مداراست. آن حضرت دربارة مردان می‌فرماید: «خَيرُ الرِّجالِ مِن اُمَّتِي الَّذينَ لا يَتَطاوَلونَ عَلى أهليهِم، ويَحِنّونَ [عَلَيهِم] ولا يَظلِمونَهُم؛8 بهترین مردان امت من کسانی هستند که بر خانواده‌شانستم روا نمی‌دارند و نسبت به آنان مهربان بوده و در حق آنان ظلم نمی‌کنند». پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) افراد با گذشت را بهترین افراد امت معرفی کرده است، منظور آن حضرت این است که کسانی که صفات مزبور را ندارند و به خانواده‌شان ظلم می‌کنند، بدترین افراد امت می‌باشند. همچنین آن حضرت توهین به مقام زن را نشانة پستی و دنائت دانسته، می‌فرماید: «ما اَكْرَمَ النِّساءَ اِلاّ كَريمٌ وَ لااَهانَهُنَّ اِلاّ لَئيمٌ؛9و10 یعنی زنان را احترام نمی‌کند؛ مگر اشخاص کریم و دارای کرامت و توهین نمی‌کند به ساحت زنان، مگر افراد پست.»
دربارة رفتار نیک به زنان گفته است: «أَوْصَانِی جِبْرِیلُ ع بِالْمَرْأَةِ حَتَّى ظَنَنْتُ أَنَّهُ لَا یَنْبَغِی طَلَاقُهَا إِلَّا مِنْ فَاحِشَةٍ بَیِّنَةٍ؛11 جبرئیل آن قدر در مورد زنان به من سفارش کرد که گمان کردم که طلاق آنان جز در مواردی که فضاحت آشکار از آنان دیده شود، جایز نیست.»
- مدارا در خانواده در سیرة عملی
در سیرة عملی پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نیز مصادیق فراوانی از مدارای آن حضرت در خانواده مشاهده می‌شود. تاریخ سیرة نبوی(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) مملو است از رفتار کریمانه و مدارای حضرت با اهل خانه مخصوصاً با همسرانش؛ به صورت طبیعی برخی از همسران آن حضرت نسبت به همدیگر حسادت می‌ورزیدند و سعی داشتند که توجه و محبت حضرت را نسبت به خود جلب نماید و در این راستا با اعمال خود سبب رنجش آن حضرت را فراهم می‌کردند که موارد زیادی در تاریخ وجود دارد؛ ولی آن حضرت با حسن خلق و سعة صدر با آنان مدارا می‌نمود.12 و هیچ‌گاه در مقابل آنان گفتار یا رفتار خشونت‌آمیز نداشتند که به چند مورد اشاره می‌شود:
- الف. مدارا در وقت غضب
در مواقعی که نسبت به رفتار همسرانش بسیار غضبناک می‌شد در برابر آنان مدارا نموده یک روز از آنان دوری می‌کرد از عمربن خطاب روایت شده است: روزی بر همسرم غضب کردم؛ اما وقتی همسرم به من رو کرد، من از او انکار کردم، همسرم گفت: قسم به خدا وقتی پیامبر از دست همسران خود ناراحت می‌شد، فقط یک روز از آنها دوری می‌کرد، عمر می‌گوید: سراغ حفصه رفتم و جریان را از او جویا شدم او نیز این موارد را تأیید کرد.13
- ب. ریختن غذای صفیه
رفق و مدارای آن حضرت(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) با اعضای خانواده را می‌توان در روایتی که از عایشه نقل شده به خوبی مشاهده کرد. وی می‌گوید: روزی نوبت حضرت پیامبر به خانة من بود، صفیه از همان غذایی که من درست کرده بودم برای پیامبر فرستاده بود، وقتی ظرف غذا را در دست کنیز صفیه دیدم، لرزه بر تنم افتاد که حتی مرا لرز فرا گرفت، به آن ظرف زدم و انداختم، عایشه می‌گوید: پیامبر به من نگاه کرد و آثار ناراحتی را در چهره‌اش مشاهده کردم، گفتم پناه می‌برم به رسول خدا از این‌که مرا امروز نفرین نماید، می‌گوید: پیامبر فرمود: سزاوار آن هستی، عایشه می‌گوید: به پیامبر گفتم: کفارة این عمل چیست؟ فرمودند: مانند طعامش، طعامش بده و مانند ظرفش ظرف تهیه کن.14و15
- ج. توطئة حفصه و عایشه
یکی دیگر از موارد مدارای آن حضرت، جریان توطئة حفصه و عایشه برای مانع شدن آن حضرت از رفتن به خانة یکی دیگر از همسرانش بود. زیرا حضرت در خانة یکی از همسرانش(زینب بنت جحش) مقداری عسل تناول فرموده بود و از آن عسل خیلی خوشش آمده بود، عایشه و حفصه وقتی از جریان مطلع شدند، با هم توطئه کرده بودند که هر وقت پیامبر به نزد هرکدام از آنها آمد، به او بگویند که چه خورده‌ای؛ زیرا دهانت بوی بدی می‌دهد، تا حضرت دیگر از آن عسل تناول نکند بدین ترتیب حضرت را از رفتن به خانة زینب باز دارند.16،17و18 وقتی حضرت از توطئة آنان مطلع شد سخت ناراحت گردید؛ ولی با این وصف با آنان مدارا نمود.
- د. انتقال بار شتر عایشه
آن حضرت در سفر حجةالوداع، همسرانش را نیز با خود به سفر برده بود، بار شتر صفیه سنگین بود و شترش هم تیزگام نبود، حضرت دستور داد که وسایل عایشه را که سبک است به شتر صفیه منتقل کنند و وسائل صفیه را که سنگین است به شتر عایشه منقل کنند، تا سرعت حرکت قافله بیشتر شود، عایشه می‌گوید: این اقدام مرا به خشم آورد و واداشت که فریاد بزنم آی بندگان خدا! این زن یهودی بر رسول الله غلبه کرده است، پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمودند: یا ام‌عبدالله! چون بار شتر تو سبک بود بار صفیه را به شتر تو منتقل ساختیم و بار ترا به شتر او. عایشه خطاب به حضرت می‌گوید: آیا تو گمان می‌کنی پیامبر خدا هستی! حضرت تبسمی کرد و گفت: آیا در این مورد شک داری تو یا ام‌المؤمنین یا ام‌عبدالله! دو باره عایشه می‌گوید: آیا تو گمان می‌کنی رسول خدا هستی آیا عدالت را رعایت کردی! عایشه می‌گوید: پدرم ابوبکر حرف‌های مرا شنید و با تعجب سراغ من آمد با سیلی محکم به صورتم زد، پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فریاد زد یا ابوبکر دست نگهدار! ابوبکر عرض کرد یا رسول الله آیا نشنیدی چه گفت، حضرت در جواب فرمودند: غیر از من کسی به بالا و پائین قضایا آگاهی ندارد.19و20
- ه. اخلاق نیکو و سعة صدر
پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در موارد فراوان در مقابل سخنان و رفتارهای همسرانش با اخلاق نیکو و سعة صدر برخورد می‌کرد، آن حضرت نه تنها با همسران خود، بلکه با خادمان منزل نیز مدارا می‌کرد. انس بن مالک که مدت ده سال خدمت‌کار حضرت پیامبر(صلی‌الله علیه و آله و سلم) بود، می‌گوید: مدت ده سال خدمت‌کار حضرت پیامبر بودم، در این مدت هرگز حتی یک «اف» هم به نگفت و در مورد کاری که کرده بودم نگفت چه کردی و چرا این کار را نکردی! و همچنین کاری که نکرده بودم نگفت چرا این کار را ترک کردی.21و22
- و. تبعات اذیت همسر
آن حضرت در مورد اذیت همسر فرمود: «فاي رَجُلٍ لَطَمَ امراته لَطْمَةً، امرالله عزوجل مالک خَازِنَ النِّيرَانِ فَيَلْطِمُهُ عَلَيَّ حُرِّ وَجْهِهِ سَبْعِينَ لَطْمَةً فِي نَارِ جَهَنَّمَ؛23 اگر کسی بدون جهت همسرش را اذیت کند، خداوند او را مجازات خواهد کرد و می‌فرماید: کسی که با همسرش بدرفتاری کند و او را کتک بزند، خداوند متعال به «مالک» مأمور دوزخ امر می‌کند که در برابر هر سیلی که به زنش زده، هفتاد سیلی به گونة او بزند.»
پانویس
- زبیدی، محمد مرتضی، تاج العروس، ج38، ص۳4، بیروت، المکتبة الحیاة.
- زبیدی، محمد مرتضی، تاج العروس، ج۱۰، ص۳۰۹، بیروت، المکتبة الحیاة
- عظیم آبادی، شرف الحق، عون المعبود شرح سنن ای داود، 13، ص103، بیروت، دارالکنب العلمیه، چاپ دوم، 1415ق.
- شیخ صدوق، محمدبن علی، الخصال، ص165، جامعة مدرسین، 1304ق.
- طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الاخلاق، ص216، منشورات الرضی، 1392.
- مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج103، ص245، مؤسسة الوفاء، چاپ دوم، 1403ق.
- مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج103، ص247، مؤسسة الوفاء، چاپ دوم، 1403ق.
- مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۱۰۳، ص۲۱۷، مؤسسة الوفاء، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق
- متقی هندی، کنزالعمال، ج16، ص371، بیروت، مؤسسة الرسالة، 1409ق.
- سیوطی. جلال‌الدین، الجامع‌الصغیر، ج1. ص6661.
- طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الاخلاق، ص216، منشورات الرضی، 1392.
- امهات المؤمنین فی مدرسة النبوه، ج۱، ص۱۵
- حنبل، احمد بن محمد، مسند احمد، ج۶، ص261.
- حنبل، احمد بن محمد، مسند احمد، ج۶، ص۲۷۷
- صالحی شامی، محمدبن یوسف، سبل‌الهدی والرشاد، ج9، ص71-70، بیروت، چاپ اول، 1414.
- مقریزی، تقی‌الدین، امتاع‌الاسماع، ج13، ص68، بیروت، دارالکتب‌العلمیه، 1420ق.
- بخاری، محمدبن اسماعیل، صحیح بخاری، ، ج6، ص156.
- صالحی شامی، محمدبن یوسف، سبل‌الهدی والرشاد، ج10، ص407، بیروت، چاپ اول، 1414.
- هیثمی، علی‌بن ابی‌بکر، مجمع‌الزوائد، ج4، ص322، بیروت، دارالکتب‌العلمیه، 1408ق.
- ابی‌یعلی، اسماعیل‌بن محمد، مسند ابی‌یعلی، ج8، ص129، دارالمأمون للتراث، چاپ اول، 1408ق.
- ترمذی، عیسی، سنن ترمذی، ج۳، ص۲۴۸، بیروت دارالفکر، ۱۴۰۳ق
- ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایه و النهایه، ج۶، ص۴۲، بیروت، چاپ اول، ۱۴۰۸
- ن.ری، میرزا حسین، مستدرک‌الوسائل، ج14، ص250، قم، مؤسسة آل‌البیت، چاپ دوم، 1408ق.